De vitaliteit van Nederlandse werknemers is er niet een om over naar huis te schrijven. Slechts 12 procent bestempelt zichzelf als vitaal. Deze mensen zijn bevlogen, veerkrachtig en ‘in control’ over hun eigen professionele leven. De rest ervaart veel werkdruk, voelt zich beknot en is vaak ziek. Dit is de voornaamste conclusie uit het onderzoek ‘Vitality Connected’ uitgevoerd door Schouten & Nelissen en Intermediair onder ruim 1750 respondenten.

Vaker ziek

Rond 29 procent van alle werknemers scoort laag tot zeer laag op vitaliteit. Deze groep meldt zich 3,5 keer vaker per jaar ziek dan de andere werknemers, en heeft een hoge kans op een burnout. Zo’n 57 procent ervaart daarnaast een hoge werkdruk.
De onderzoekers omschrijven vitaliteit als levenskracht waarmee mensen krachtig in hun leven en werk staan. Dat mensen energiek zijn, zich prettig voelen, betrokken zijn. Vitaliteit maakt volgens hen dat medewerkers met energie een bijdrage kunt leveren vanuit je talenten. En dat kan omhoog door te werken aan werk-privé balans, ontplooiingsmogelijkheden, prestatie feedback, ondersteuningsmogelijkheden en job crafting. Het onderzoek laat zien dat werkgevers veel winst kunnen behalen als ze de vitaliteit van hun mensen verbeteren.

Belemmerende factoren

Maar wat belemmert veel medewerkers precies om vitaler te zijn of worden? Jessica van Wingerden, directeur Schouten Research: ‘Hoge werkdruk, pesten op het werk, gebrek aan ontwikkelingsmogelijkheden en onvoldoende feedback van collega’s en leidinggevenden. Medewerkers die zich niet kunnen ontwikkelen op het werk scoren een 4,4 op vitaliteit. Medewerkers die zich wel kunnen ontwikkelen scoren een 7,5 op vitaliteit. Opvallend is dat slechts 10 procent van de respondenten de leidinggevende om feedback vraagt.’

De regie nemen op de balans tussen wat energie geeft en wat energie vraagt in het werk is volgens Van Wingerden een belangrijk thema: ‘Vitale medewerkers die vanuit een goede balans met passie en energie werken, maken het verschil. De vitaliteit van mensen heeft immers niet alleen een directe invloed op duurzame inzetbaarheid en gezondheid maar ook op creativiteit en innovatie. Hierin is een belangrijke rol weggelegd voor organisaties en hun leidinggevenden.’

Bron: PW DeGids